“Voorouders gotisch” is een recent snijwerkproject in opdracht van een interpretatieve gelijkenis van de grootouders van moederskant van een middelbare schoolvriend (klas van ’59) met slechts een paar foto’s als leidraad, samen met verbale herinneringen aan lang, lang geleden.
De onderstaande fotogalerij presenteert het voltooide snijwerk in zijn uiteindelijke presentatie.
De gidsfoto’s geven een tweedimensionaal beeld weer, terwijl een snijwerk driedimensionaal wordt gebeeldhouwd. Toegevoegd aan de uitdaging is de emotionele connectie van afkomst dat de opdrachtgever het beeld van haar grootouders op een foto op een zeer subjectieve manier ziet, terwijl de beeldhouwer de foto op een objectieve manier ziet terwijl hij probeert het snijwerk van de grootouders er dichtbij genoeg uit te laten zien aan de gekoesterde herinneringsvisie van een kleindochter. Het eindresultaat is dat de beeldhouwer een creatieve interpretatie maakt met een sterke gelijkenis met de geëerde grootouders.
De onderstaande foto’s beginnen met de definitieve versie van gezichtsinterpretatie, gevolgd door oefengezichten die zijn uitgesneden om te leiden tot het maken van een definitieve versie.
De grootmoeder houdt een kruissteekborduurwerk vast om een van haar hobby’s aan te geven en de grootvader houdt een slagroombus vast om aan te geven dat hij een melkfabriek exploiteerde. De kruissteek en crème kunnen bijdragen aan het verhaal dat elk snijwerk vertelt.
De laatste fotogalerij toont elk snijwerk in de stadia van het uithouwen in de basisvorm en op weg naar de uiteindelijke gedetailleerde finesse van het snijwerk. De eerste foto toont de lindehouten blokken, waarvan er één vijf en een halve inch lang bij twee inch in het vierkant is en het andere blok zes inch lang bij twee inch in het vierkant, waarbij het grootmoederblok het kortste van de twee is. De grootmoeder is de eerste die wordt getoond met het kruispuntborduurwerk in de borduurring.
De volgende serie foto’s is van de grootvader die wordt uitgesneden en laat zien hoe de roomemmer tegen de broekspijp is uitgesneden voor kracht, zodat het handvat kan worden uitgesneden alsof het in de rechterhand wordt gehouden. Dit is een verklaring voor hoe kwetsbare gebieden die onderhevig zijn aan breuk worden versterkt door ze aan een aangrenzend gebied te bevestigen. Opa heeft ook interessante details als onderdeel van zijn outfit, zoals de details van zijn bretels en de mouwbanden.
De laatste foto is van de twee gravures die aan een lindehouten basis zijn bevestigd en de namen die in de basis zijn uitgehouwen met ingesneden letters. Kunstenaarsolieverf verdund met gekookte lijnolie werd gebruikt om het houtsnijwerk te kleuren en af te werken met een laatste toepassing van Deft.
Snijden is altijd een interpretatie van de verbeelding van de beeldhouwer, toegepast op het onderwerp dat wordt gesneden en het is altijd een uitdaging om het beste verhaal te presenteren in het medium hout gevormd met een vleesmes in de hoop dat zowel het mes als de geest van de beeldhouwer scherp genoeg zijn voor de kunst van creatieve expressie.
