De pony en basis schilderen
Ik besloot de basis zo te schilderen dat het lijkt alsof hij al vele jaren bestaat en zijn gebruik heeft gezien.
De houten basis begon met verschillende dunne, gewassen lagen ‘red barn’ wat het een mooie roodbruine uitstraling geeft. Ik schilderde de letters met de hand met een fijn penseel en probeerde de verf een beetje doorschijnend te houden om het te laten lijken alsof de letters vervaagden. Later heb ik kleine droge penseelstreken van ‘verbrande sienna’ en ‘rauwe sienna’ toegevoegd om overal op de doos wat vuil en slijtage te laten zien, ook over de bovenkant van de letters. Ik mengde een lichtbeige kleur met wit, bruin en een klein beetje geel en droogde wat bredere gebieden droog om het te laten lijken alsof de verf volledig was afgesleten tot de houten structuur.
Voor de twee cilinders die het paard ondersteunen, heb ik ze zwart geverfd met een paar droge penseelstrepen van ‘gebrande sienna’ en vervolgens wat zilver toegevoegd om het eronder eruit te laten zien als kaal metaal. Ik heb wat aluminium-metalen tape met een zelfklevende achterkant aan de onderste scharnierende cilinder toegevoegd (gesimuleerde scharnierend!) En vervolgens de twee cilinders bedekt met een lichte wassing van ‘Payne’s grijs’. Deze grijze kleur, wanneer licht aangebracht, laat dingen er echt uitzien als de echte McCoy, vooral wanneer deze over de metalen tape wordt aangebracht.
De muntteruggave was donkergrijs geverfd, geschaafd met wat ‘gebrande sienna’ en gedept met een paar zilveren vlekken. Wederom werd over alles een heel lichte laag ‘Payne’s grey’ gebruikt.
Al het bovenstaande kreeg een laag gesatineerd urethaan. Ik gebruik nog steeds de methode die Lynn Doughty heeft gedemonstreerd en veeg het urethaan af voordat het droogt met een enkellaags keukendoekje. Dit geeft het urethaan een mooie doffe uitstraling in plaats van een te glanzend uiterlijk. De truc is om een papieren handdoek van mindere kwaliteit te vinden die niet te “pluizig” is, want al die extra pluisjes waarvoor je betaalt in een zachtere handdoek, zullen loskomen op het drogende urethaan en er een puinhoop van maken.
De pony was voornamelijk geverfd met ‘ruwe sienna’ en ik heb hem lichter en donkerder gemaakt met bruin en geel. Ik heb tijdens dit proces wasbeurten gebruikt om lichte jassen op donkere jassen te bouwen. Het effect maakte de vacht van de pony aan de bovenkant lichter en donkerder aan de onderkant en in uitsparingen onder het hoofd, de benen, enz. Ik heb een beetje gebroken wit toegevoegd voor markeringen en net boven de hoeven en voor de tanden. Wederom heb ik een aantal versleten plekken laten zien door hier en daar beige “slijtage” droog te borstelen. De manen en staart zijn zwart met enkele donkergrijze accenten. Wat laatste droogborstelen met een lichtbeige maakte het af. Eenmaal droog, heb ik wat gesatineerd urethaan toegevoegd, maar deze keer heb ik het niet weggeveegd, zodat het meer glanzend zou zijn, zoals je van een rijpaard zou verwachten.
En, hier is hoe het tot nu toe is geworden …
